مقایسه fev1و fvc دانشجویان پسر فعال و غیر فعال متعاقب فعالیت هوازی و بی هوازی

بر اساس یافته های مشاهده شده از این تحقیق به نظر می رسد که شاخص های ریوی افراد فعال بعد از تست های هوازی و بی هوازی افزایش یافته است و این شاخص های در گروه غیر فعال کاهش یافته است که این امر نشان می دهد که افزایش این شاخص ها در افراد فعال به دلیل افزایش حجم شش ها و همچنین بازگشت پذیری خاصیت الاستیکی شش ها بوده است. به عبارت دیگر شاخص های ریوی به وسیله عضلات دنده ای تحت تأثیر قرار گرفته است. بنابراین احتمالاً بهبود در قدرت و استقامت عضلات تنفسی باعث افزایش fev1 در گروه فعال می شود.